Dag 19 – Tafelberg

Net zoals Nelson M. is ook de Tafelberg onlosmakelijk verbonden met Kaapstad. Die gingen we vandaag aan ons lijstje van hikes toevoegen.

Helaas was de buik van Cynthia nog steeds niet helemaal ok, en werd het weer een drietal dat de berg op ging.

Omdat deze klim langer is, gingen we vroeg, om net na half negen. Deze klim begon niet met een vals stukje vals plat, maar direct met het serieuzere klimwerk op een trap van rotsblokken. En die trap hield dus eigenlijk niet op, en de treedjes waren niet van die lullige huis, tuin en keuken, nederlandse boerenkool met worst treedjes, nee dit waren serieuze grote en hoge stappen.

Na 1 uur en 35 minuten trappenlopen waren we boven. Zoals altijd, als er een tijd range gegeven wordt over hoe lang het duurt voordat men boven is, zaten we weer aan de onder grens. We worden ook nooit ingehaald, en halen eigenlijk alleen maar mensen in. Dat bij Richard elke spier in de benen daar op een gegeven door op klappen staan door verzuring maakt niet uit voor het komische duo C&D.

Maar goed, bovenop de tafelberg hadden we een geweldig uitzicht. Ook kwamen we hier weer Feek Vronk tegen.

Bovenop is een restaurant en een winkeltje. Daar hadden we op gerekend en onderweg naar boven hadden we ons water al opgedronken. Boven bleek echter alles dicht omdat ze deze week alles in onderhoud hebben. We werden verwezen naar een fonteintje. Het water wat eruit kwam was echter licht bruin van kleur.

We zagen ook nog Lions Head, de pukkel die we gisteren hadden beklommen.

Wat ook leuk was, was dat we één van de eerste mallen voor chocolade letters tegen kwamen in de stenen, toch erg leuk. We zagen ook nog de minder populaire letters N, E en W. Een rare combinatie wat ons betreft, zeker omdat de populaire P miste.

We begonnen afgekoeld en uitgerust aan de tocht naar beneden. Dit was precies op tijd want we zagen dat het bewolkter werd en even later begon het ook licht te miezeren, al was dat maar kort. De tocht naar beneden is niet zo zeer zwaar maar toch nog vermoeiend omdat je steeds op zoek bent naar waar je je voet kan neerzetten. Ook naar beneden werden we natuurlijk niet ingehaald, en deden wij het inhalen. Naar beneden deden we er 10 minuutjes minder over.

We gingen terug naar het hotel waar Cynthia gelukkig zich iets beter voelde. Hierdoor konden we met z’n 4-en gezellig gaan lunchen, en dat ging er na die klim ook wel in.

‘S middags zouden we eigenlijk gaan parasailen maar vanwege de bewolking en de regen werd dit afgezegd door de operator. Hierdoor viel er ineens een gat in de planning. We zagen dat er een overdekte midgetgolfbaan in de buurt was, maar die was vol. Toen gingen we naar een soort van Oceanium in de haven.

Dit was verrassend leuk met soms andere vissen dan normaal, of soms dezelfde vissen maar dan een stuk beter zichtbaar. Ook waren er natuurlijk kwallen, haaien en pinguins.

Omdat we allemaal nog al vol zaten van de lunch, aten we ’s avonds maar een keer een broodje.

Gisterenavond hadden we in een dolle bui voor vanavond al een uurtje padel gereserveerd. Richard zijn benen keken hier al helemaal naar uit!