Dag 4 – Bukit Lawang – Leuser National Park

Op naar de jungle!

Na een snel ontbijt, gingen we op pad naar het kantoor van Eco Travel vanwaar de tocht zou beginnen. De rugzakken zaten goed volgepropt: per persoon 2 liter water, droge kleding, zwemkleding en een slaapzak, plus natuurlijk de camera, muggenspray, prikweg, diaree remmer, ontstopper, natte doekjes, natte weggooi washandjes, en wc papier. Of te wel, we waren er klaar voor. Er was ons aangeraden om een lange broek met hoge sokken er over heen te dragen tegen de muggen, rode mieren en bloedzuigers, en verder goede wandelschoenen te dragen. Bij andere mensen zagen we later dat dit een goed advies was…

We moesten nog een klein stukje lopen voordat we de rivier konden oversteken om de jungle in te gaan.

We begonnen bij de overblijfselen van een rehabilitatie project voor orang oetans. Na wat uitleg over dit project, moesten we direct 20 meter omhoog een erg pittig trappetje op, met treden van 40cm hoog, waarvan je je niet kan voorstellen dat de inwoners met een gemiddelde lengte van 1.40 er zonder extra opstapje ook omhoog komen. De toon voor de dag was gezet. We kregen hierboven nog wat verdere uitleg over de voederplaats waar we op dat moment stonden.

Hierna ging het direct weer verder omhoog maar nu niet meer via iets wat voor een trap moest doorgaan maar echt een jungle pad waarbij sommige stukken gewoon steil waren en sommige stukken uit natuurlijke treden bestond door boomwortels. Onderweg kwamen we eerst Thomas Leaf monkeys tegen, al snel gevolgd door de langstaart makis. Het was echt prachtig om ons heen.

Na een stuk zo geklommen te hebben, en de tong bij twee van de vier al op de schoenen hing, kreeg de gids via geroep door van andere gidsen dat er ergens orang oetans gespot waren. We moesten een klein stukje terug en toen langs een helling naar beneden om ze te zien. Helaas waren alle gidsen er op afgekomen en stonden we met 50 man naar twee apen heel in de verte te kijken.

We klommen weer terug omhoog de drukte uit om onze tocht te vervolgen. Na nog wat verder klimmen, dalen en klimmen waar een berggeit de hik van zou krijgen, kwamen we eindelijk aan bij onze eerste echte rustpunt. Hier maakten de gids en zijn assistent (die al het eten moest dragen) een flinke portie fruit klaar. We zaten hier echt van te genieten. Na deze pauze gingen we weer op pad. Onderweg kwamen we nu diverse keren orang oetans en andere aapjes tegen en steeds waren ze iets beter te zien.

De route werd er in ieder geval niet minder pittig onder en gelukkig werden toch ook de jongere leden van de familie moe, al waren tegen die tijd de benen van de oudere leden inmiddels hevig aan het protesteren door af en toe even grappig in de kramp te schieten als er net een flinke stap omhoog gezet moest worden. Als je twee liter water wegdrinkt en je hoeft in 7 uur niet te piesen, dan weet je dat je flink gezweten hebt… Onderweg kwamen we steeds meer orang oetans tegen, en ook steeds dichterbij.

Als middageten kregen we nasi, wat toch best apart is als je midden in de jungle zit. Het smaakte in ieder geval prima.

We kwamen uiteindelijk orang oetang Jacky tegen die er om bekend staat dat ze mensen soms bij hun arm pakt en dan pas los laat als ze wat te eten krijgt. Aangezien Colin heel soepeltjes naast haar ging staan en nochelant zijn arm liet bungelen, had hij direct een date.. de eerste 5 minuten waren leuk, maar toen de honeymoon voorbij was bleek ze toch wel erg bezitterig en kostte de scheiding toch gauw een paar stukken ananas.

Onderweg kwamen we nog een steeds aapjes tegen en andere mooie natuur.

Het laatste stuk van de tocht was een supersteile afdaling naar het kamp toe. Hier ontstond een soort file omdat de diverse groepen hier samen kwamen maar vooral omdat een meisje super bang was om naar beneden te gaan omdat een vriendin al gevallen was last van haar schouder had en zij ook nou niet bepaald de meest geschikte schoenen aan had. Gelukkig konden we haar passeren en gingen we daarna vlot naar beneden. Dit is de route die we gelopen hebben:

In het kamp aangekomen waren we allemaal toch enorm opgelucht dat we het gehaald hadden. We kregen onze slaapplaats te zien, een tent onder een houten afdakje, en de buiten wc. Onder het genot van een kopje thee zaten we nog even bij te komen aan de waterkant.

We waren allemaal total loss uiteindelijk en snakte naar het avond eten wat ze daar in het hutje klaar maakten. Dit bleek een heerlijke mini rijsttafel, die we op de rivieroever met uitzicht op de jungle heerlijk op aten. In het donker zagen we vuurvliegjes en deden we met de gids nog wat grappige puzzelspelletjes.

Omdat we echt super moe waren lagen we er natuurlijk vroeg in. Slapen bleek echter toch niet zo makkelijk. Het was erg broeierig in de tent en toen het ook nog begon te onweren en flink te hozen, was het jungle gevoel compleet. Omdat het zo regende, en omdat het toilet niet overdekt was besloot 1 iemand van ons haar plasje in de hoek van het hutje naast de tent te doen. Vanwege de nieuwe privacy wetgeving noemen we geen namen natuurlijk…