Dag 19 – North Shore – Dole Plantation – Pearl Harbor

Het blog van vandaag was haast niet geschreven, het had zomaar kunnen zijn dat er niemand was om de avonturen van vandaag vast te leggen. Want voor onze trouwe lezers gaat ons geen berg te hoog of zee te diep.

De zee was vandaag aan de beurt, we gingen vandaag in een kooi met haaien zwemmen. We waren wat vroeg zodat we even konden eten om wat in de maag te hebben om er later weer uit te gooien.

De boot kwam de haven in en na even wachten mochten we aan boord. De naam van de boot, bleek het hawaiiaanse woord voor Shark Bait. Dat beloofde niet veel goeds. En wie A zegt moet ook B zeggen, dus we gingen de boot op.

We moesten zo’n 20 minuten varen om naar de plek te komen waar de kooi al in het water dreef. Er werd verteld dat er veel haaien zitten omdat er ook veel gevist wordt op krabben en dat de vissers te kleine krabbetjes over boord gooien. De haaien linken daardoor het geluid van de motor van de boot met eten… altijd fijn als je er dan zelf ook in moet.

Wij vier waren met twee andere meiden groep 1. De kooi werd aan de boot gekoppeld, we kregen snorkels en duikbrillen, en we mochten er in. Damian en Richard lagen er snel in. Colin moest zich wel even over een drempeltje (maat Mount Everest) stappen maar kwam er ook in. Cynthia klom stoer als laatste er in. Deze houding sloeg plotsklaps om toen ze net in de kooi zat en ze was er sneller uit dan je haaienhap kan zeggen. Dit was toch niet aan haar besteed.

In de kooi waren we echt omringd door heel veel haaien, we hebben ze niet geteld maar het waren minimaal 30, van allerlei maten. De grootsten waren toch zeker 4 a 5 meter.

Ook was Feek Vronk weer van de partij.

De stemming bij Cynthia was volledig omgeslagen. Waar ze eerst echt heel veel zin had in de tocht, was dat nu wel even onder het nulpunt gezakt. Wat zeker niet mee hielp was dat ze kotsmisselijk was en alleen maar aan de railing van de boot kon blijven hangen.

Toen de rest weer aan boord was maakten we nog wat foto’s van de haaien vanaf de boot, en uiteindelijk gingen we weer terug.

Cynthia knapte weer wat op en we konden op weg naar de volgende stop, de Dole Pineapple Plantation. Iets minder gevaarlijk, al kan zo’n ananas nog best scherpe puntjes hebben.

Het was hier gewoon echt megadruk, de dolle dwaze dagen bij de Bijenkorf zijn er niets bij.

Naast ananassen hadden ze ook cacao bomen en een vijver met heel veel vissen. Na de haaien van eerder deze dag, konden deze er ook nog wel bij.

Hierna moesten we nog opschieten om op tijd bij Pearl Harbor te zijn, want dat sloot om 5 uur en we moesten nog wel een stukje rijden. We hadden de self guided audio tour geboekt, dus gingen we de afspeelapparaten snel ophalen. Er werd helaas gezegd dat we die binnen 20 minuten weer moesten inleveren, omdat dat deel al eerder dicht ging. Nou, de geplande tijd voor die tour was 90 minuten, dus dat ging hem niet echt worden. We liepen dus gewoon maar zelf van hot naar her om toch nog wat te zien van dit stukje geschiedenis.

We reden nog langs de Ala Moana mall, omdat Cynthia graag nog even twee winkels wilden bezoeken. Colin en Damian zijn al de hele tijd op zoek naar een bepaalde sportdrank en ze hadden een lead dat het hier misschien ergens te krijgen was.

Alledrie waren ze geslaagd! Dus konden we de dag mooi afsluiten in het foodcourt. We hadden weer een dag overleeft..