Dag 15 – Swartberg Country Manor – Marianne Wine Estate

Vandaag stond er vooral 5 uur rijden op de planning, maar eerst natuurlijk de ontknopping van Wie is de Mol?

Even terug naar gisterenavond, voordat we gingen eten, deden we de vragenronde over de Mol, 10 vragen over de identiteit en het doen en laten van de Mol. De laatste vraag; wie is de mol. We hadden allemaal onze mol opgeschreven. Colin las het stukje voor, wat in het blog van gisteren stond.

We telden af en lieten ons antwoord zien: 2x Cynthia en 2x Damian. Maar er klopte iets niet. De mol moest zijn eigen naam opschrijven, maar Cynthia had Damian en andersom.

Er was dus enige verwarring, iedereen zweerde dat ze echt niet de mol waren. Het bleek uiteindelijk dat Damian een foutje had gemaakt en de app voor de loting niet helemaal goed begrepen had, en er dus uiteindelijk geen mol was. Nou, dat was dus de grootste molactie van de hele vakantie! Uiteindelijk hebben we in ieder geval erg veel lol er om gehad, zeker met alle verdachtmakingen.

Zoals gezegd, we moesten vandaag vooral autorijden, bijna 500 km. We reden echt door een prachtig gebied. Af en toe een chaotisch plaatsje, afgewisseld met vele kaarsrechte kilometers door ruig landschap, mooie bergen, stukjes slingerweg naar bergpassen, en over het algemeen weinig verkeer.

Langs de weg zijn we al allerlei borden tegen gekomen met waarschuwingen voor overstekende beesten: koeien, kudus, impalas, olifanten, nijlpaarden, zebra’s, schildpadden, dung beetles, maar geen schapen. En waar hadden we dus haast een aanrijding mee, precies een overstekend schaap! Van 80 km/h naar 0 met nog een metertje over, of de kebab lag op de motorkap.

Hier en daar reden we weer door de vaak voorkomende wietlucht. We weten nog steeds niet waardoor dat komt. Eerst verdachten we onze eigen drugs barones, maar het lijkt van buiten de auto te komen. We denken nu dat het een bepaald soort boom of struik is.

Om 3 uur kwamen we aan bij het Mariane Wine Estate, weer een prachtige locatie om te overnachten.

En wat vooral heel leuk was, onze 3 koffers werden verenigt met hun verloren gewaande broertje. De 4de koffer was eindelijk terecht en bij het hotel afgeleverd! Er werd gelachen, er werd gehuild, de koffer werd omarmt, iedereen was blij.

We begonnen ons bezoek aan het Wine Estate met een wijnproeverij; 1 Rosé, 1 Wit en 5 Rode wijnen. Vooral de laatste was speciaal, die was ook bij de 90ste verjaardag van Nelson Mandela geschonken.

Na een heerlijk diner zat de dag er al weer zo goed als op, en was het tijd om dit blog te schrijven.