Dag 5 – Rovaniemi

Ongelovelijk maar waar, na de nacht in de vrieskist te hebben geslapen, werden we toch gewoon weer wakker.

Het was een interessante nacht. Nadat we nog een slaapmutsje hadden genomen in de ijsbar, gingen we onze slaapzakken halen om ons in dit droombed of nachtmerrie te storten.

Het er in gaan liggen was al een uitdaging, want op een bepaald moment moet toch de meeste kleding uit. Het best is geen, of hooguit 1 laag thermokleding. Ook moet je geen claustrofobie hebben wanneer je in een slaapzak, in een tweede slaapzak gaat liggen met alle ritsen zo hoog mogelijk dicht en de touwtjes aangetrokken zodat er zo min mogelijk warmte kan ontsnappen.

Niet iedereen van ons duo was hier even van gecharmeerd. Maar goed, uiteindelijk lag ook zij gewoon te snurken.

We leken in ieder geval allebei wel op een worstenbroodje met spek. Wat eigenlijk vooral opviel was dat het eigenlijk bloedheet was in die cocon. Richard had het zo warm dat hij uiteindelijk besloot de thermokleding ook uit te doen, en toen had hij net nog steeds best warm. Af en toe moest gewoon even een hoofd of arm uit de slaapzak gestoken worden om af te koelen. Dat ging dan wel weer erg snel.

Gisteren waren we twee kamers niet in geweest, maar die waren nu wel toegankelijk.

Na het ontbijt gingen we ijsvissen. Zoals verwacht, doe je dit op bevroren water. We moesten dus eerst een stukje wandelen naar en over het bevroren meer. Het eerste stukje was makkelijk want daar werd het sneeuw steeds weggehaald, maar daarna liepen we over sneeuw waar je 40 cm in kon wegzakken.

Na een korte instructie konden we beginnen met het weghalen van de sneeuw en het boren van het gat in het 70 cm dikke ijs. Dat moest gewoon ouderwets met de hand, wat voor Richard misschien de veiligste optie was.

Hierna moesten we met een soort zeefschepje het achtergebleven ijs en sneeuw uit het gat scheppen.

En daarna kon er dus gevist worden. Na ongeveer 45 minuten met de ukelele onder de hengels bij het gat te hebben gestaan, bleek dat ons talent voor ijsvissen thuis was blijven liggen naast onze wil om langer dan een uur hier te blijven staan. Terwijl we stonden te vissen, vertelde de gids nog het een en ander over de omgeving en het ijshotel.

Na dit ijsvisfeest, namen we een Uber richting het centrum van Rovaniemi, naar ons volgende hotel. Dit was niet echt een heel bijzonder hotel, maar wel een perfecte locatie, gewoon lekker warm en met een goede douche.

Na een snelle lunch bij de Subway liepen we richting het Arktikum, het museum van Rovaniemi. Hier was veel informatie te vinden over de Lapse cultuur.

Hierna liepen we op ons gemak naar de Lumberjack’s Candle Bridge.

Vervolgens liepen we langs de half bevroren rivier richting de Angry Birds Playground.

Natuurlijk moest ook nog even de authentieke Finse kerk bezocht worden. We konden alleen niet naar binnen dus we hadden dat hele stuk gelopen voor een foto van de buitenkant.

We liepen terug richting het Lordi plein. Lordi? Ja, je weet wel, die Finse rocksensatie die de wereld veroverde na de winst op het Eurovisie Songfestival.

Toevallig had de Kerstman hier ook nog een kantoor en gingen we nog even bij hem op bezoek, want hij had het niet bijzonder druk. Eerst leek hij ons te herkennen want hij stond vrolijk naar ons te zwaaien maar uiteindelijk bleek dat hij was vergeten dat hij ons maandag ook had gezien in het Santa Claus Village, maar goed, hij zit ook zoveel mensen, er kan er wel eens één bij inschieten natuurlijk. Hij verzekerde ons dat we wel op zijn nice list stonden. Of dat iets te maken had met het feit dat we betaalden voor de foto’s blijft een vraag.

We gingen nog even snel een winkelcentrum in, maar daar waren we snel uitgekeken omdat we best moe waren.

We aten in de bar onder het hotel waardoor we een keer niet met 3 lagen kleding zaten te eten, maar gewoon relaxed in spijkerbroek en trui.