Dag 9 – Seljalandsfoss – Skogafoss – Dyrholaey – Reynisfjara

Vandaag lieten we de cottage in Uthlid achter ons en vertrokken we richting Horgsland als onze volgende tijdelijke verblijfplaats.

We vertrokken om half negen in de ochtend, alles was nog donker en er was niemand op de weg. Het had ’s nachts flink gesneeuwd, een centimeter of 10, dus konden we mooie sporen trekken in de weg. Pas na drie kwartier kwamen we de eerste andere auto tegen op de weg. We reden eerst richting een supermarkt die al vroeg open zou zijn op zondag omdat we inmiddels door onze boodschappen heen waren. Op de parkeerplaats van de supermarkt hadden ze een schaatsbaan geopend, tenminste zo leek het bij het uitstappen. Ik denk dat Jan Bos een puike 1000 meter hier had neergezet.

Na de boodschappen reden we richting onze eerste echte stop, de Seljalandsfoss waterval. Toen we hier aankwamen werd het licht, dus we hadden het prima getimed. Het leuke van deze waterval is dat je er ook achterlangs kan lopen. De ijsmeester van de supermarkt was hier echter ook bezig geweest, het hele pad inclusief trappetjes was spekglad. Zonder schaatsen was het lastig om de beste tijd te evenaren, maar we hebben het volledige rondje af weten te leggen zonder botbreuken.

Naast de Seljalandsfoss waterval zat nog een kleine waterval, de Gljufrabui, die we ook maar even mee pakte voor dezelfde prijs.

Hierna gingen we op weg naar de Skogafoss waterval, maar onderweg kwamen we nog langs de Eyjafjallajokull, de vulkaan die een paar jaar geleden uit was gebarsten. Het was erg lastig om te zien welke van de pieken het nu was, dus heb ik maar een foto genomen van het informatie bord, waar een foto op stond van de uitbarsting.

De Skogafoss waterval was ook weer een mooie waterval waar je niet alleen beneden maar ook met een trap van 418 treden naar een platform boven de waterval kon klimmen. Hier was het gelukkig niet echt glad.

Bij de Skogafoss waterval was ook het Skogar museum, waar ze van die huisjes hadden met mos op de daken.

Onderweg kwamen heel vaak huisjes tegen in de rotsen, als of we naar de Hobbit zaten te kijken, maar dan zonder die ronde deuren.

Hierna reden we richting Vik. Bij Vik heb je stranden met zwart zand, en twee punten om te bezichtigen: Dyrholaey en Reynisfjara. Er was echter wel een uitdaging. Er stond een storm van ongeveer windkracht 10 en dat is bij de kust dan best pittig. De zee was erg wild, en het was soms lastig om op de been te blijven. Zeker bij Reynisfjara, waar je echt het strand op kon om naar de basalt pilaren te kijken, werd je door de storm bekogeld met zeewater en zwart zand. Dat zwarte zand kwamen we later in het huisje bij het uitkleden nog op verrassende plekken tegen..

Na dit natuurgeweld gingen we op ons huisje aan in Horgsland. We waren allemaal bij dat we de natte kleding uit konden trekken. Als avond eten hadden we authentieke ijslandse tortillas.

Wel moet ik nog even een noodkreet plaatsen namens Colin en Damian. De hoeveelheid Internet toegang is beperkt waardoor ze bijna niet verbonden kunnen zijn met de bewoonde wereld. Ze hopen dat ze deze moeilijke tijd gaan overleven.

Temperatuur: 6 graden