Dag 2 – Buðir – Arnastapi – Vastnesvellir – Djúpalónssandur

Om een uur of 6 was Richard toch weer uit bed gegaan om te kijken of hij de auto kon los krijgen. Met een sneeuwschep die hij bij de buren had gepakt, was hij begonnen met uitgraven.

Later kwam Cynthia er ook nog bij maar alles was nog steeds zonder resultaat. Er moest dus echt maar gebeld worden. Via de autohuur, 112 en de lokale politie, kregen we uiteindelijk een telefoonnummer van een lokale sleepdienst. Hij was er binnen 15 minuten, en na 5 minuten was de auto vrij uit z’n benarde positie… 5000 kroon armer en met een deukje in het zelfvertrouwen, konden we toen in ieder geval lekker aan het ontbijt.

Na het ontbijt gingen we op pad. Ook vandaag stond er weer een enorme snijdend koude wind. De eerste echte stop was buðir waar een klein kerkje te vinden was, gemaakt door een vrouw, zonder toestemming van de ijslandse kerk, maar met toestemming van de Deense koning.. Het zag er niet al te stevig meer uit.

De volgende stop was Arnarstapi. Hier is een stenen beeld te vinden van beroemde trol uit de ijslandse legendes. Ook kon je nog een stukje door rijden naar de kust waar we een prachtig uitzicht hadden op de kustlijn. Op de weg terug naar de ‘grote’ weg, zagen we huizen met begroeide daken voor de isolatie.

Hierna gingen we naar de Vatnesvellir, een grot ontstaan 8000 jaar geleden door een vulkaan eruptie. Doordat de bovenkant van de lava al stolt, maar de lava er onder blijft stromen, ontstaan er tunnels zodra alle lava gestold en weggestroomd is. We zagen hier allerlei rare vormen, zoals kleine en grote lava pilaartjes, druipstenen enzovoort.

Weer boven de grond gingen we op weg naar Djúpalónssandur. Hier kun je vanaf een klif mooi naar de oceaan en het strand kijken. Ook kon je naar het zwarte strand toe via een paadje, maar dat werd afgeraden door een gids die andere mensen aan het rond leiden was, omdat het te gevaarlijk zou zijn. Omdat wij best van wat avontuur houden, gingen we natuurlijk toch naar beneden. Dit was echt de moeite waard, het paadje was leuk en met goede schoenen prima begaanbaar. Bij het eind van het paadje lagen vier grote stenen om op te tillen, welke vroeger door de vissers werden gebruikt om te kijken of jongens al mannen waren.. Als 3 jongens en een meisje gingen we het strand op.

Het uitzicht op het het strand met de ondergaande zon was schitterend.

De laatste stop voor vandaag was Malarrif, een vuurtoren, die op zich vrij gewoon was, maar de combinatie met de omgeving en de ondergaande zon maakte het toch weer een mooi plaatje.

Onderweg kwamen we over de hele dag trouwens diverse mooie viewpoints tegen.

Omdat we het nog niet koud genoeg hadden gehad, doken Colin en Damian nog even in de sneeuw, waarna we lekker naar huis gingen, nog wat mooie foto’s van de omgeving van ons huisje maakten, en een lekker pizzaatje in de oven gooiden..

Na het eten gingen we op de ipad een spelletje monopoly doen. We hielden echter ook de buitenlicht in de gaten omdat het helder begon te worden en er dus kans op het noorderlicht was. Cynthia was de eerste die het spotte.. Het spelletje liep helemaal door de war omdat we constant naar buiten rende om foto’s te maken. Dit bleek nog erg lastig omdat er erg nog steeds een storm stond waardoor de foto’s al snel bewogen waren. Het noorderlicht was soms een paar streepjes en soms echt super heftig. Een zeer mooie ervaring, maar we hopen het verder op in de vakantie nog een keer tegen te komen.

Temperatuur: 2 C