Dag 13 – Storms Rivier – Tsitsikamma – Robberg – Krysna

Omdat het gisteren niet gelukt was om naar Tsitsikamma te gaan, stonden we vroeg op zodat we toch er toch nog even konden hiken, voordat we naar de echte volgende stop zouden gaan, de robberg.

Maar voordat we gingen, verhoogde Richard nog even de adrenaline levels die nu eindelijk net gezakt waren, door even te wijzen op een joekeloeres van een spin die boven Colin zijn bed bij het trappetje zat. Colin was gelukkig al uit zijn stapelbed geklommen, anders had hij er toch mooi vast gezeten voor de rest van z’n leven, of totdat de spin wegging.

We reden naar Tsitsikamma NP, parkeerden de auto vlak bij het begin van de Mouth trail en gingen op pad. Nou was het even zoeken naar het begin, maar uiteindelijk waren we op de juiste weg.

Het eerste deel van de hike was over een houten pad met hier en daar wat houten en stenen trappen. Eerst kwamen we langs een waterval van bruin water. We hopen dat het gewoon modderig was en niet dat we de uitgang van het riool stonden te fotograferen.

De omgeving was schitterend om te zien en doordat de zon hier en daar begon te schijnen, was het af en toe zelfs warm.

Uiteindelijk kwamen we bij de uitmonding van de Storms Rivier. Hier waren 3 hangbruggen waarmee je over de rivier kon kruisen.

Op de klippen onder de brug zagen we klipdassen, niet echt moeders mooiste.

In principe hield de gewone trail hier op, maar aan de andere kant van de bruggen was er nog een extra bonus hike omhoog, welke begon door een mini watervalletje.

We kozen natuurlijk voor deze toch ook nog even te doen, nou dat hebben we geweten. Totaal uit vorm als we zijn, was dit een flink pittige hike omhoog, met een tegen het eind een paar vlakkere stukjes. Met Colin en Damian als slavendrijvers, lukte het zelfs Cynthia en Richard om uiteindelijk helemaal boven te komen.

We hadden daar een supermooi uitzicht op de zee. En op een mega bui de over de zee onze kant op kwam.

Zonder ook maar een foto te maken gingen we dus maar weer snel naar beneden, tenminste, zo snel als kon op het steile rotspad. Halverwege kwamen Richard en Cynthia nog vast te zitten achter 2 zeer langzaam en breeduit lopende chinezen, die iedere cue om opzij te gaan volledig misten of bewust negeerden.

Beneden aangekomen viel het uiteindelijk allemaal toch wel mee met die mega bui, maar goed, dat wisten we niet toen we nog boven stonden. In totaal hadden we 8 km gelopen, toch een mooi begin.

We aten even wat bij het restaurant. Colin en Damian bestelden een Garlic Steak. Nou dat hebben ze geweten, we hebben al vaker aardig wat knoflook gebruikt zien worden, maar het bleek dus toch nog meer te kunnen. Per steak zat er serieus gewoon een hele bol knoflook op.

Hierna gingen we op pad naar Robberg. Ook door dit natuurreservaat gingen we een mooie hike doen. De robberg is een schiereiland waar je helemaal rond om kan als je vroeg genoeg bent, of waar je op twee plekken kan afsnijden. We gingen de middelste route doen, die van 5.5 km.

Het pad was echt zeer afwisselend, van zand tot rots, tussen bomen en langs rotswanden. Op één punt konden we in de diepte de robben redelijk goed zien liggen, maar verder hoorden we ze alleen af en toe.

Ook kwamen we nog bavianen tegen in het bos en boven op de rotsen, iets waar Cynthia niet helemaal gerust op was.

Toen we terugkwamen bij de auto, waren we allemaal best wel moe en klaar om naar het volgende hotel te gaan.

Dit was echt een gave locatie, boven op de berg met uitzicht op zee. Verder was het echt een mooi huis met zeer mooie kamers.