Dag 13 – Boca do Risco – Caniçal

Vannacht had Cynthia op de bank geslapen. Niet omdat er ruzie was in huize Schouten, maar omdat in het bed een aantal spiralen zaten die het nodig vonden zich flink te laten gelden, waardoor alleen mensen met een wat dikkere speklaag hier gewoon doorheen snurkten.

Ondanks dat, was het begin van de dag prima, de zon scheen en we gingen naar het volgende hotel. Maar, voordat we dat we daarnaartoe gingen, gingen we eerst nog een leuke hike doen.

Onderweg naar de hike, stopten we bij het Miradouro do Guindaste. Hier hadden we een mooi uitzicht over het stadje en de oceaan. Ook hadden ze hier twee glazen steigers, een beetje zoals Cabo Girão van vorige week, maar dan veel rustiger en gratis.

We reden verder naar het begin van de hike waar het vrij druk met auto’s was waardoor we een stukje er van af moesten parkeren, terug naar beneden op de weg, wat betekende dat we extra meters omhoog moesten maken.

De hike was de Vereda do Larano – Boca do Risco. Een hike van 5.3 kilometer enkele reis, dus ook weer terug, plus nog 500 meter extra van de auto naar het beginpunt. Op die laatste 500 meter na, was het verder een redelijk vlakke hike, met hier en daar wat kleine klimmetjes/afdalingen.

Het eerste stuk was niet zo bijzonder, we liepen over een stuk asfaltweg dat na een tijdje overging in een onverharde weg, maar de omgeving waren landbouwpercelen en hier en daar wat bebouwing.

Ook kwamen we het einde van een soort rails tegen, het leek een beetje op de rails van een mijnkarretje.

Uiteindelijk ging de onverharde weg over in wat je verwacht, een pad. Het eerste deel liepen we door dichte begroeiing al zag je hier en daar de zee er door heen. Het pad was af en toe blubberig maar over het algemeen goed te lopen. Ondanks de vele auto’s bij het begin kwamen we maar weinig mensen tegen, al begon dat langzaam maar zeker te veranderen, terwijl ook het landschap veranderde.

Op een gegeven moment liepen we op een stuk waar nog maar weinig bomen en struiken waren en waar we een prachtig uitzicht op de oceaan hadden. Het pad was hier over het algemeen wat beter doordat het meer rots was en er weinig modderpoelen waren.

Hierna kwamen we weer meer in een bosachtige stuk terecht, en na een tijdje lopen, kwamen bij het Boca do Risco. Dit is een uitkijkpunt, maar het uitzicht was niet veel anders als wat we onderweg gezien hadden.

We keerden dus om en gingen op weg terug. Het was ons doel niet officieel, maar uiteindelijk willen we dan toch weer een stuk sneller zijn dan een officieel voor staat, een stuk sneller zijn dan op de heenweg, en zoveel mogelijk mensen inhalen en niet ingehaald worden.

Ik moet eerlijk toegeven dat dat laatste op de heenweg niet gelukt was, we zijn door een fanatieke hiker ingehaald.

Al met al een mooie hike. In totaal hadden we 11.6 kilometer afgelegd in 2 uur en 30 minuten.

Moe maar voldaan reden we richting het laatste hotel. Om ons zelf te verwennen hadden we gekozen voor een all-inclusive. Helaas duurde het langer voordat onze kamer klaar was, maar daarna gingen we heerlijk bij het zwembad liggen, en de zon ging niet eens direct weg. Pas een uur later had de zon door dat we lekker lagen te relaxen en vertrok die linea recta achter een wolk. We hielden nog even vol, maar toen er ook nog druppels begonnen te vallen, kozen we eieren voor ons geld en gingen we richting de kamer.

Natuurlijk klaarde het toen direct weer op. Niets aan te doen, we moesten toch ook nog douchen voordat we aan het dinner konden verschijnen.

Totaal stappen: 21806