Dag 5 – Tokio – Mt. Fuji

Vandaag was een reisdag. Omdat we gisteren al naar de Zojo-ji tempel waren geweest konden we uitslapen.

We zaten op tijd in de trein en Cynthia begon direct aan het uitzoeken van de foto’s van gisteren, Richard schreef het blog, en Colin en Damian deden een mysterie puzzelboekje.

Het landschap veranderde langzaam van stedelijk naar groen en natuur, met af en toe een klein stadje. Toen we op een gegeven moment op een klein stationnetje een tijdje stil stonden, zagen we in de verte al een glimp van Mount Fuji.

We kwamen aan bij het station, en stapten uit recht tegenover een klein pretpark, het Thomas de Trein pretpark. Colin wilde dolgraag naar binnen maar we moesten eerst richting het hotel. Helaas was de kamer nog niet klaar, maar we konden in ieder geval even de rugzakken kwijt, wat een hoop bezwete ruggen scheelde.

We gingen even lunchen bij een Yakinuki restaurant. Buiten zagen we nog een Banksy die ons aanmoedigde om geen vlees te eten. Daar gaven we geen gehoord aan en we bestelden een heerlijke schotel van Wagyu beef om zelf te grillen. Daarnaast namen we nog wat kip en speklapjes.

Het was genieten. Cynthia kwam nog grappig uit de hoek toen ze zei dat we ook de groente konden grillen en eten. Goeie grap, we deden het niet.

Hierna gingen we terug naar het hotel, om naar onze kamer te gaan. We hoopten eigenlijk nog even naar de Onsen te gaan, een soort natuurlijk bad. Het bleek echter dat dit alleen Free Willy style mocht, iets waar Cynthia direct voor paste. Ook de rest van de familie was niet laaiend enthousiast om hun bbq-worst tentoon te spreiden. Als je van deze hitte ineens in koud water springt, heb je nog al last van krimping en dat wil je niet voor het grote publiek moeten verschijnen.

Uiteindelijk was het voordeel dat Richard even de tijd had voor het blog bij te werken, inclusief de foto’s van de vorige dagen.

Tussendoor moesten we nog wel even boodschappen halen. We liepen weer voorbij een speciale putdeksel.

In de winkel hadden ze ook een dierenafdeling. Hier verkochten ze ook puppies, superschattig maar ook hartverscheurend. Zelfs Richard had het er moeilijk mee.

Hierna gingen we terug naar de kamer om nog een spelletje Yahtzee te doen, waarbij Damian 2x Yahtzee gooide, en bijna nog een derde keer. Aan het eind hoefde er niet geteld te worden wie er had gewonnen. Richard ging ondertussen verder met het blog, waardoor we nu eindelijk helemaal bij zijn.

Aantal stappen: 8740