Dag 15 – Miyajima

Vandaag gingen we naar een klein eiland voor de kust van Hiroshima waar ze, je raadt het niet, diverse Shrines en Torii hebben. Ook heb je hier een mooi wandelpad naar de top van het eiland, met een mooi uitzicht over de binnenzee en de kust van het vasteland.

We gingen vanochtend op tijd op pad richting Hiroshima station. De stadstram stopt voor de deur van het hotel en hij was vrij leeg, dus stapten we toch maar in. In 2 haltes waren we op het station. De stadstram steeg een plekje of 2 op de transportladder.

We namen de trein richting de haven en stapten daar over op de veerboot. Dit ging allemaal zeer soepel, al was duidelijk dat we niet de enigen waren die het briljante plan hadden opgevat om precies vandaag richting Miyajima te gaan.

We kwamen aan op het eiland en we werden direct verwelkomd door diverse herten die hier vrij rond liepen.  Het is net als met eekhoorns bij Centerparcs, eerst is het leuk, na een stuk of 50 wordt het minder.

We liepen langs diverse beelden en winkeltjes, om bij de eerste trekpleister aan te komen, een joekel van een Tori, in het water.

We liepen omhoog richting een hele grote overkapping met uitzicht over de Tori en de volgende stop, een Shrine gebouwd op het water.

Bij deze Shrine stond echt een megalange rij en we besloten deze vanaf buiten te fotograferen.

Daar na gingen we naar het bergpad. Een gedeelte van het pad omhoog, kon je afleggen met twee kabelbaantjes. Het eerste stuk was echt een klein karretje, voor 8 personen. We zaten er met 6 in, en dat was echt meer dan genoeg. Toevallig was het een Nederlands stel, waardoor we ineens moesten opletten op wat we zeiden.

We stapten over op een kabelbaan waar ze vonden dat er zo’n 30 mensen in een karretje konden. Als sardientjes in een blikje stonden we. Gelukkig was het een kort ritje en was het uitzicht wel mooi, anders had het zeker niet onder gedaan voor de bus.

We stapten uit en liepen naar het observatie dek, een kleine maar pittige klim. Vanaf hier kon je onder andere Hiroshima zien liggen. Ook kon je het hoogste punt van het eiland zien, Mount Misen. Het was alleen wel wat heiig waardoor we niet verder konden kijken.

We gingen op pad richting de top van Mt Misen. Dit was een leuke hike van ongeveer een 1 kilometer. Onderweg kwamen we langs tempels, beeldjes en mooie uitkijkpunten.

Één van de tempel was de Reikado hal. Hier brandde een vlam, volgens de overlevering aangemaakt door Kobo Daishi, die Boedha waar we gisteren van naar het Mausoleum waren. Met deze vlam is ook de eeuwige vlam van het monument in Hiroshima aangestoken. Wat een connecties allemaal, het cirkeltje was rond.

Op de piek van Mt Misen konden we rondom kijken, en er stond ook een welkom briesje. Ookal was de temperatuur vandaag slechts 30 graden, de luchtvochtigheid tikte de 85% aan, dus het was gewoon weer gutsen geblazen.

We gingen het pad verder om weer naar beneden te gaan. In plaats van met de kabelbaan terug te gaan, kozen we er voor het pad helemaal naar beneden te lopen. Dit was een prima keuze.

We liepen weer langs de Shrine, inmiddels was het eb geworden, waardoor het weer toch anders uitzag.

Ondertussen hadden we flink honger dus liepen we richting het dorpje om daar wat te eten. Daarna namen we nog een gevuld cakeje welke ze hier maken en verkopen.

Ook keken er nog in de diverse winkeltjes en natuurlijk moesten er weer extra souvenirtjes bij komen. Richard had nu al weer inpakstress, al werkte hij er zelf aan mee, door net als Damian bij de sojasaus winkel ook een flesje mee te nemen.

We liepen richting de veerboot, die we bijna direct opkonden, en we positioneerden ons strategisch bij de uitgang. Aan de overkant aangekomen, liepen we bijna als eerste de boot af, waardoor we als eerste bij de trein kwamen die ook weer bijna direct kwam. Hierdoor konden we prima zitten. Richard had zich alleen vergist of we beter voor of achterin konden zitten, dus op Hiroshima aangekomen zaten we precies verkeerd, dus dropen we als laatste het perron af.

Na de bemoedigende tocht met de stadstram vanochtend, gaven we het vanmiddag ook weer een kans. De stadstram was hiermee weer gekelderd in de ranglijst, dit had niets meer met haringen in een ton, sardientjes in een blik of Nederlanders op paasmaandag op de woonboulevard te maken. Dit was echt proppen 2.0.

Gelukkig hoefden we maar 2 haltes, al was het nog een hele toer om de tram uit te komen, omdat niet alle deuren open gingen, want je moet betalen bij uitstappen. We moesten dus een halve wagon door.

We gingen naar een korte stop in het hotel toch nog even op pad, zonder Cynthia die even wilde bijkomen. We liepen naar het Hiroshima kasteel, aangezien we niet weer de tram in wilden. Je komt dan wel weer dingen tegen.

Het kasteel was een reconstructie aangezien het origineel was weggeblazen door de atoombom. Binnenin waren diverse dingen te zien en vanaf de top kon je de stad mooi zien.

Ze hadden ook nog een vervoermiddel waar we niet zeker waren, waar we die moesten plaatsen. Het hangt waarschijnlijk af of je moet tillen of er in zit.

We gingen weer terug naar het hotel om nog even bij te komen voordat we gingen eten.

Aantal stappen: 25060