Dag 6 – Avakas Gorge

Een vakantie kan helaas soms snel voorbij zijn. Je bent voor je gevoel nog maar net aangekomen en begint er net lekker in te komen, of je wordt geconfronteerd met een bericht op je telefoon dat je je kan inchecken voor de terugvlucht.

Pas op: dit blog bevat schokkende beelden.

Het zit er dus al weer bijna op. Maar nog niet helemaal, we hebben nog 1 volle dag te gaan.

Het begin van de dag was met een ontbijt bij de Winery. We waren om 8.00 de enigen en het leek wel of ze eten naar onze tafel bleven brengen. Je zou kunnen denken, heerlijk! Maar alles wat je eet moet ook mee op pad.

En wat voor pad. De laatste activiteit van deze vakantie was een hike door de Avakas Gorge. Dit was echt een super leuke hike door een canyon. Van de ene naar de andere kant was 4 kilometer, dus 8 in totaal.

De rit er naar toe ging, mede door een verkeerde afslag, weer over weggetjes van het type billenknijpen 3de categorie. Gaten, butsen, keien, afgronden, grind, het zat er allemaal in. Ook nu hielp het niet voor de gemoedsrust van Cynthia dat de playlist net op Stairway to Heaven en Highway to Hell was aanbeland.

Uiteindelijk kwamen we toch op de parkeerplaats bij het begin van de trail aan en konden we starten. Het eerste deel van de trail was redelijk eenvoudig en hier was het ook nog best druk met andere wandelaars die daarna al direct terug gingen. Waarom je dit in godsnaam met een baby zou willen doen ontgaat me, maar goed, mensen moeten het zelf weten. Wel zolang ze maar aan de kant gaan voor ons, zodat we het record scherper kunnen stellen.

De hike door de kloof was echt super mooi. Langzaam maar zeker werd de hike pittiger en daarmee werd het ook steeds rustiger.

Na een tijdje kwamen we ook diverse keren geiten tegen die op hun gemak een beetje aan het knabbelen waren aan de begroeiing.

Op een gegeven moment werden we onaangenaam verrast door een penetrante geur. Iedereen keek naar elkaar, maar uiteindelijk bleek er een dode geit te liggen die waarschijnlijk naar beneden was gedonderd.

We liepen dus even stevig door. Verder zagen we nog een oude afvalcontainer, een treinonderstel en een tractorband. Hoe ze daar kwamen bleef een raadsel.

Later kwamen we nog een dode geit tegen maar die was al wat verder vergaan.

Uiteindelijk liepen we op een gegeven moment de kloof aan de andere kant uit. We liepen nog een stukje door, maar het bleek dat dit niet echt interessant meer was.

We keerden dus om, en gingen nu de kloof in rap tempo door omdat we niet meer hoefden te stoppen voor foto’s en zo.

We kwamen weer bij de auto en besloten dit keer niet verkeerd te rijden en op de normale weg te blijven. Nou was de normale weg voor de eerste paar kilometer ook nog steeds wel van het type billenknijpen maar dan 1ste categorie.

Als je dan uiteindelijk weer op asfalt rijdt, is dat echt ineens superrelaxed. We reden naar het laatste, all-inclusive, hotel van de vakantie, waar we nog even echt zouden relaxen bij het zwembad.

We wilden allemaal graag een duik in het zwembad nemen, maar het water hadden ze waarschijnlijk net geïmporteerd uit Alaska. Het bleef bij een korte duik om daarna met een warme chocolademelk in de 28 graden zon te proberen warm te worden.

Al met al een heerlijke vakantie.